Καλοκαίριασε. Είναι το μπαλκόνι σας ασφαλές.....;

Kαθώς ο καιρός φτιάχνει και το ελληνικό καλοκαίρι έρχεται, είναι φυσιολογικό τα παιδιά μας να περνάνε περισσότερες ώρες στο μπαλκόνι, αφού η ζέστη τα ωθεί να παίζουν σ' ένα χώρο με περισσότερη δροσιά από το εσωτερικό του σπιτιού. Έτσι, ο χώρος του παιχνιδιού (αλλά πολλές φορές και του διαβάσματος) μεταφέρεται από μέσα – έξω.  Το έξω όμως αυτό εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα παιδιά μας που πρέπει να λάβουμε άμεσα υπόψη μας, προκειμένου ν’ αποτρέψουμε ατυχήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους.

Γιατί ένα παιδάκι μετά τα 2 έτη μπορεί να σκαρφαλώσει σε ένα μπαλκόνι, να σκύψει προς τα κάτω το κεφάλι, να αλλάξει το κέντρο βάρους και να πέσει στο κενό και ένα παιδί 6 χρόνων να θέλει «να δει αν μπορεί να πετάξει» και δύο πιο μεγάλα παιδάκια να παίζουν κυνηγητό στο μπαλκόνι πέφτοντας πάνω στα κάγκελα με φόρα, στραβοπατώντας και πέφτοντας πολλές φορές και από μεγάλο ύψος που δεν αφήνει περιθώρια σωτηρίας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με αφύλαχτα παράθυρα, που δεν έχουν καν μπαλκόνι και η βουτιά στο κενό είναι ακόμα πιο εύκολη.

Σύμφωνα με την Επιτροπή Προϊόντων Ασφαλείας του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Καταναλωτών, περισσότεροι από 4000 τραυματισμοί παιδιών ετησίως είναι αποτέλεσμα πτώσεως από παράθυρα σπιτιών ενώ σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις της καθηγήτριας της Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κας Καλλιόπης Αναστασέας Βλάχου, του νοσοκομείου Παίδων Αγ. Σοφία, τέτοια ατυχήματα δεν είναι σπάνια αλλά αντίθετα οι γιατροί στα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν σχεδόν καθημερινά περιστατικά παιδικών τραυματισμών και μάλιστα σοβαρών από πτώση από παράθυρο.

Αλλωστε όλοι μας γνωρίζουμε από τις ειδήσεις τις περιπτώσεις του 6χρονου που έπεσε από το μπαλκόνι στη Κηφισιά, του 3χρονου κοριτσιού που έπεσε από το μπαλκόνι στη Θεσσαλονίκη, της 9χρονης στην Κατερίνη, του 4χρονου στη Θεσσαλονίκη, του αγοριού στο Ηράκλειο Κρήτης, του 7χρονου αγοριού στο Μενίδι, του 2,5 χρονών αγοριού στο Αργος και αμέτρητα ακόμα περιστατικά που δεν τα μαθαίνουμε καν.

Στατιστικές που έχουν γίνει στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι οι πτώσεις αποτελούν έναν από τους σημαντικές αιτίες παιδικού τραυματισμού και θανάτου. Στις ΗΠΑ περίπου 140 θάνατοι από πτώση συμβαίνουν ετησίως σε παιδιά κάτω των 15 ετών ενώ 3.000.000 παιδιά χρειάζονται ετησίως επείγουσα νοσοκομειακή περίθαλψη για τραυματισμούς από πτώση.

Λόγω της έκτασης του προβλήματος η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία (AAΡ, American Academy of Pediatrics) συμβουλεύει και προτρέπει τους γονείς να λάβουν μεταξύ άλλων τα εξής προστατευτικά μέτρα:

• Εγκαταστήστε ασφάλειες στα παράθυρα για να αποφύγετε το άνοιγμα συρόμενων παραθύρων που δεν προορίζονται για έξοδο περισσότερο από 10εκ.

• Εποπτεύετε τα μικρά παιδιά ανά πάσα στιγμή, ειδικά εάν τα παράθυρα είναι ανοιχτά

• Εγκαταστήστε προστατευτικά κάγκελα παραθύρων. Οι εντομοαπωθητικές σίτες έχουν σχεδιαστεί για να κρατούν τα έντομα έξω, αλλά δεν είναι αρκετά ισχυρές για να κρατήσουν τα παιδιά μέσα και δεν αποτρέπουν την πτώση από τα παράθυρα.

• Ενθαρρύνετε τη χρήση χώρων ασφαλούς παιχνιδιού σε επίπεδο εδάφους, όπως δημόσια πάρκα και παιδικές χαρές.

• Αποφύγετε την τοποθέτηση επίπλων, πάνω στα οποία μπορούν να ανέβουν παιδιά, κοντά σε παράθυρα ή σε μπαλκόνια.

Η αλήθεια είναι ότι οι κίνδυνοι για τα παιδιά μας είναι αμέτρητοι και υπάρχουν καταστάσεις και κυρίως αρρώστειες που δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή να προλάβουμε ή να σταματήσουμε. Ας προλάβουμε τουλάχιστον αυτά που μπορούμε όπως την πτώση από ένα μπαλκόνι ή ένα παράθυρο.

Στην ελληνική πραγματικότητα με το ελληνικό κλίμα που ωθεί τα παιδιά να είναι στο μπαλκόνι ή να έχουν ανοιχτά τα παράθυρα το μισό χρόνο, 6 είναι οι βασικοί κανόνες και μέτρα που πρέπει να λάβετε για να μη συμβεί το κακό:

1. Κατ’ αρχήν αποφεύγουμε ν' αφήνουμε παιδιά στο χώρο του μπαλκονιού χωρίς την παρουσία κι επιτήρηση κάποιου μεγαλύτερου. Βέβαια η επίβλεψη από μόνη της δεν είναι αρκετή γιατί μπορεί να συμβεί τόσο γρήγορα το κακό, κυρίως με μεγαλύτερα παιδάκια που δεν προλαβαίνει πολλές φορές ν’ αντιδράσει ο γονιός.

2. Πρέπει να ενισχύουμε τα κάγκελα του μπαλκονιού με διάφορες προσθήκες ασφαλείας (όπως προστατευτικά κάγκελα, ειδικές βάσεις στήριξης εξειδικευμένων υλικών κάλυψης κ.α.) οι οποίες κυκλοφορούν στην αγορά. Ορισμένες από αυτές μπορούμε να δούμε, ενδεικτικά, εδώ.

3. Εξετάζουμε με προσοχή τα κενά που έχουν τα κάγκελα μεταξύ τους αλλά και τα διακοσμητικά σχέδια των κάγκελων και εάν δούμε ότι υπάρχει κίνδυνος να γίνουν σκάλα για να σκαρφαλώσει το παιδί, τα ντύνουμε εσωτερικά με τις ειδικές σίτες-πλέγμα που κυκλοφορούν στη αγορά.

4. Αποφεύγουμε να έχουμε κοντά στα κάγκελα, καρέκλες ή τραπέζια ή γενικώς έπιπλα ακόμα και γλάστρες, γιατί μπορούν να λειτουργήσουν ως 'σκαλοπάτια' για τα παιδιά.  

5. Βάζουμε προστατευτικά κάγκελα σε παράθυρα. Οι περισότεροι νομίζουμε ότι τέτοια ατυχήματα συμβαίνουν μόνο σε ψιλά κτίρια, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλά παιδιά τραυματίζονται πέφτοντας από παράθυρο ακόμα και ισογείου. Γι’ αυτό η εγκατάσταση προστατευτικών κάγκελων σε παράθυρα είναι απολύτως απαραίτητη και μπορεί να προλάβει σοβαρούς τραυματισμούς ή ακόμα και θάνατο παιδιού από πτώση. Μάλιστα υπάρχουν πολλές οικονομικές λύσεις για κάγκελα που τοποθετούνται εύκολα στα παράθυρα και γρήγορα και αφαιρούνται επίσης πολύ εύκολα όταν πλέον δεν είναι απαραίτητα.  Δείτε περισσότερα εδώ.

6. Ασφαλίζουμε όλες τις πόρτες και τα παράθυρα, με ειδικές ασφάλειες πορτών και παραθύρων που μπορεί ν’ αφήσουν και λίγο ανοιχτό το παράθυρο για εξαερισμό, ούτως ώστε να μη βγει έξω το παιδί μόνο του και πέσει.

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν φυσικά ως στόχο να μας τρομοκρατήσουν και να κρατήσουμε τα παιδιά μέσα στο σπίτι – κάθε άλλο. Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν και να παίζουν στο χώρο του μπαλκονιού – το έχουν ανάγκη ενώ ο εξαερισμός και το ανοιχτό παράθυρο είναι άκρως απαραίτητο για την υγεία τους. Απλά χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μειώσουμε τους κινδύνους που ελοχεύουν. Γιατί τα παιδιά …είναι παιδιά! και το σκαρφάλωμα, η περιέργεια είναι ό,τι πιο φυσικό γι’ αυτά. Ας αποτρέψουμε τουλάχιστον τ’ ατυχήματα που μπορούμε.